تاول


 






 

19 نكته براى جلوگيرى از آسيب و صدمه
 

تاول نيز مانند گرفتگى عضلانى يا درد پهلو به شما مى‏فهماند كه بايد فعاليت خود را كاهش دهيد.
در بعضى موارد، پوشيدن كفش‏هاى نامناسب و يا استفاده بيش از حد از چنگك در باغچه باعث ايجاد تاول مى‏شود. تاول‏ها بخصوص در افرادى كه تازه به پياده‏روى روى آورده‏اند و يا دوچرخه سواران تازه‏كار بيشتر ديده مى‏شود. بيشترين جايى كه دچار تاول مى‏شود، پاى انسان است.

درمان
 

در اينجا به بعضى از روش‏هايى كه متخصصان براى برخورد با تاول‏ها ذكر كرده‏اند اشاره مى‏كنيم.

انتخاب كنيد: تاول را بتركانيد يا نه.
 

در اين مواقع بايد تصميم بگيريد و بهترين كار ممكن را انجام دهيد. آيا بايد از آن محافظت كنيد و همانطور آن را باقى گذاريد؟ و يا آن را بتركانيد و مايعات آن را خالى كنيد.
سعى كنيد تاول‏هاى بزرگ را بتركانيد ولى تاول‏هاى كوچك را دست نزنيد. تاول‏هاى بزرگى كه زير فشارند بايد خالى شوند چون در غير اين صورت آنها آنقدر پر مى‏شوند كه شبيه بادكنك شوند. متخصصان همچنين مى‏گويند: تاول‏هايى را كه احتمال تركيدن خود به خود آنها وجود دارد بايد بتركانيد.

يك پوشش كلفت به شكل نان كماجى براى پوشاندن آن تهيه كنيد.
 

يك راه براى محافظت از تاول حساس، بدون تخليه‏ى آن، بريدن يك پارچه‏ى كلفت به اندازه‏ى نان كماچى و قرار دادن آن روى تاول است. مركز آن را باز نگه داريد تا تاول با بيرون تماس داشته باشد؛ اين كار بيشتر ضربه و تماس حاصل از فعاليت روزانه را به خود مى‏گيرد.

اطراف تاول را استريل نگه داريد.
 

براى كسانى كه مى‏خواهند تاول را تخليه كنند، اولين نكته، تميزى تاول و پوست اطراف آن و استريل كردن وسايل مورد استفاده مانند سوزن يا تيغ ريش تراشى است. دكتر نانسى لوكونراد الكل را براى تميز نگه داشتن هر دو توصيه مى‏كند. بعضى از پزشكان هم حرارت را به جاى الكل پيشنهاد مى‏كنند؛ يعنى سوزن يا تيغ را با شعله‏ى كبريت آنقدر گرم كنيد تا قرمز شوند )و قبل از تماس با پوست بگذاريد سرد شوند( و بعد از آن‏ها استفاده كنيد.

سوزن را فرو ببريد.
 

دكتر جوزف مى‏گويد: سوزن را به تاول وارد كنيد و مطمئن شويد كه سوراخ ايجاد شده به اندازه‏ى كافى بزرگ است تا بتوان با فشردن تاول، مايع داخل آن را كاملا خارج كرد.

برش دهيد.
 

دكتر استارت مى‏گويد: ما از چاقوى جراحى براى تخليه‏ى تاول‏ها در مطب استفاده مى‏كنيم. او توصيه مى‏كند: از تيغ استريل براى انجام اين كار در خانه استفاده كنيد.

پوسته‏ى رويى را حفظ كنيد.
 

دكتر ريچارد كراون مى‏گويد: من فكر مى‏كنم بزرگ‏ترين اشتباهى كه اكثر مردم در درمان تاول‏ها انجام مى‏دهند اين است كه بعد از تخليه، پوست روى آن را مى‏كنند. هميشه پوست روى تاول را باقى بگذاريد و به آن به عنوان يك چسب زخم طبيعى نگاه كنيد.

از جادوى سه گانه براى از بين بردن ميكروب‏ها استفاده كنيد.
 

تحقيقات اخير نشان داده كه آنتى‏بيوتيك‏هاى سه گانه )مانند نئوسپورين( مى‏توانند عفونت باكتريايى را بهتر از تركيب‏هاى دوتايى مانند يد و كامفرفنول از بين ببرند.

از پانسمان ساده استفاده كنيد.
 

بعد از درمان تاول، بايد آن را بپوشانيد و محافظت كنيد تا بهبودى حاصل شود. گر چه، پدهاى گاز و بانداژهاى مخصوص اولين چيزى است كه انتظار داريد يك متخصص به شما توصيه كند، متخصصان ما، يك روش ساده‏تر را پيشنهاد مى‏كنند:

پيشگيرى
 

پيشگيرى، همواره بهترين گزينه است. بنابراين در اينجا توصيه‏هاى پزشكان براى جلوگيرى از تاول را مطرح مى‏كنيم.

از بالا بر پاشنه استفاده كنيد.
 

تاول‏هايى كه در پشت پاى شما ظاهر مى‏شوند، اغلب نتيجه برخورد قسمت متناظر پاشنه كفش با پشت پاشنه‏ى شما مى‏باشد، پس شما بايد از بالابر پاشنه استفاده كنيد.

جوراب بپوشيد.
 

دكتر كراون مى‏گويد: يكى از چيزهايى كه مد شده، بيرون رفتن مردم بدون پوشيدن جوراب است. اين افراد از تاول پشت پا رنج مى‏برند.

هر روز از پودر استفاده كنيد.
 

دكتر كورناد مى‏گويد: بايد با پودر دوست باشيم. پودر زدن به پاى‏تان را جزء برنامه‏ى عادى روزانه خود قرار دهيد. دكتر كوين مى‏گويد: هنگامى كه افرادى مى‏آيند كه كفش‏شان مناسب است ولى پاى‏شان تاول مى‏زند، به آنها مى‏گويم: قبل از پوشيدن جوراب، از پودر بچه روى پاى‏تان بپاشيد. اين كار باعث مى‏شود جوراب روى پا كمى بيشتر لغزش داشته باشد و از تاول زدن جلوگيرى كند.

براى محافظت، تاول را بپوشانيد.
 

اگر برنامه‏ريزى كرده‏ايد كه به يك پياده‏روى طولانى، دويدن، مسابقه تنيس و... برويد، يك راه پيشگيرى از تاول، ماليدن نواحى حساس با وازلين مى‏باشد. دكتر كورناد مى‏گويد: اين كار، اصطكاك را كاهش مى‏دهد. دكتر اليس مى‏گويد: پماد A و D )كه به طور معمول براى كهير ناشى از كهنه‏ى بچه به كار مى‏رود( ضخيم‏تر از وازلين و بهتر است.

هنگام پوشيدن كفش‏هاى نو از جوراب جديد استفاده كنيد.
 

دكتر اليس مى‏گويد: اگر يك جفت كفش نو خريده‏ايد )كه باعث تاول زدن مى‏شود(، اولين كار اين است كه جوراب‏هاى‏تان را عوض كنيد. من جوراب‏هاى آكريلى را توصيه مى‏كنم )در مغازه‏هاى لوازم ورزشى موجود است(، زيرا اين جوراب‏ها از لايه‏هايى درست شده‏اند كه اصطكاك را كاهش مى‏دهند.

از كفى‏هاى مخصوص براى درمان پاى‏تان استفاده كنيد.
 

بسيارى از محصولات موجود در بازار براى پيشگيرى از تاول زدگى مناسبند. يكى از اينها كفى‏هاى مخصوص شيميايى هستند كه حباب‏هاى نيتروژن در آن به كار رفته است كه باعث حالت بالشتكى در ته پا مى‏شود و نمى‏گذارد كه پا به ته كفش بچسبد.
دكتر كراون مى‏گويد: اولين انتخاب من، يك باند چسبناك انعطاف‏پذير است. مردم به شما مى‏گويند كه يك پانسمان استريل روى آن بگذاريد؛ اما اغلب فراموش مى‏كنند كه داخل چسب زخم‏ها يك پوشش استريل وجود دارد.

از SECOND SKIN (پوست اضافى) براى پانسمان مجدد استفاده كنيد.
 

SECOND SKIN يك ماده اسفنجى است كه فشار را جذب مى‏كند و اصطكاك و تماس را با تاول و پوست اطراف آن كاهش مى‏دهد.

تاول را در معرض هوا قرار دهيد.
 

اغلب پزشكان پيشنهاد مى‏كنند كه شب‏ها پانسمان را برداريد و بگذاريد مقدارى هوا بخورد. دكتر كوين مى‏گويد: هوا و آب براى التيام، خيلى خوب هستند.

پانسمان خيس را برداريد.
 

اگرچه بعضى از پزشكان اعتقاد دارند كه شما مى‏توانيد پانسمان را دو روز، بدون نگرانى نگه داريد، در عين حال همه‏ى آنها موافقند كه اگر پانسمان به هر دليلى مرطوب باشد بايد آنها را آلوده فرض كرد و پانسمان را تعويض كرد. به اين معنى كه اگر پاى شما زياد عرق مى‏كند، بايد پانسمان‏تان را عوض كنيد.

هشدار پزشكى
مراقب عفونت باشيد.
 

حتما مى‏دانيد كه اكثر زخم‏ها، صرف‏نظر از اينكه از چه نوعى هستند، بايد هر روز بهتر شوند. اين قانون براى تاول نيز صادق است. با توجه به اينكه علايم كلاسيك عفونت شامل قرمزى، تورم، گرما و افزايش درد مى‏باشد، هنگامى كه مايع غير شفاف و بودارى هم از تاول خارج شود، نشانه‏ى عفونت است.

از جوراب‏هاى آكريلى استفاده كنيد.
 

بعضى مطالعات نشان مى‏دهد كه جوراب‏هاى آكريلى ممكن است خيلى بهتر از جوراب‏هاى پنبه‏اى و يا الياف طبيعى باشد. چون جوراب‏هاى آكريلى وقتى مرطوب مى‏شوند، خاصيت انعطاف پذيرى خود را حفظ مى‏كنند و اين باعث جلوگيرى از تاول زدن مى‏شود.
منبع : دايرة المعارف پزشك خانواده ،گروه مولفان انستیتوسلامتی آمریکا ،مترجمان : دکتر حسن کریمی یزدی و دکتر پدرام مصطفایی ،انتشارات سپهر اندیشه - 1387